Самиот тој се труди да те подучи дека и смртта е дел од него и дека треба со време на ова да навикнеш.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Како да бидеме праведни?‘Тогаш ви реков дека во Светото писмо е запишано: ’Праведникот ќе живее преку вера!‘ И уште ви реков дека сите сме грешни и дека нема ниту еден единствен човек што сам по себе е праведен, оти грешни сме се родиле и грешни умираме, та само милоста Божја кон оние што поверувале ќе ги спаси.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
А Катерина и Јана без сомнение се привлечни а притоа и убавици!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А, ако сакаме да бидеме праведни, последаната желба на мртвиот е обврска за живите и треба да се почитува. Тоа ти е животот!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Да бидеме праведни, почитуваниот судија кого си го замислувам во овој момент како објективен застапник на својата професија можел да ѝ се обрати на поротата и со овие зборови: кажете ми почитувани браќа, кој од нас е спремен да се откаже од привлечната понуда на некоја убавица?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)