Ти знаеш што треба да се биде нормален. Толку често ги кршиш нормите, одлично ги познаваш.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Тие се однесуваат на исплашените, okno.mk | Margina #22 [1995] 33 обесхрабрените, понизните суштества, какви што - доколку сакаме да бидеме нормални - и ние треба да бидеме, суштества кои меѓусебно си нудат заштита од сопственото насилство...семејството како „заштитна мрежа”.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Ова можеше да означува само едно: да се биде нормален е нешто туѓо, изолирано и оставено да се снаоѓа само, како болест на која не можат да ѝ се најдат симптомите – неизлечива и по сите обиди да се подоздравее, налик на религиозно-осаменичка сооченост со божество кое не ни го потврдува нашето верување.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Не можам веќе. Не можам веќе. Оди. Биди нормален. Сочувај се.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)