биде (гл.) - вечен (прид.)

Ами Ти, сѐ уште си невина рожба човекова создадена за да бидеш вечен и да паметиш бидејќи тој е минлив; ти сѐ уште си невино детенце кое не ги распознава дури ни буквите, не знае ништо за зборовите, не чита песни - Ти, едноставно си - Бог!
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Тоа е воедно и можноста да се биде вечен.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Човекот потиснат од привременоста сака да биде вечен.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Градот потоа бил и во владеење на вашиот цар Самуил, подоцна во владеење на Бугарите, на Норманите, на Србите - мислеле ли и тие дека ќе бидат вечни? Мислеле.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Јустинијан го преселил градот овде. Ја изградил тврдинава, ја сместил тука дури и архиепископијата. Мислел, ќе биде вечен.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Шуми, шуми, родно знаме, биди вечен цвет и пламен, биди жар и братска љубов, биди зрак на живот убав.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
О, бесрамна нека ми биде беседата нека биде вечен нескладот меѓу изгледот и суштината постојат волшебни приказни во коишто сѐ е налик на стварноста во коишто нема ништо што би можела да го објаснам ладнокрвно и рамнодушно!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И тогаш грнчарот зеде едни ножици и задишано праша: - Сакате ли да бидете вечни?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но Сија Хаџибанова набргу се прибра, се созеде. Си погледна во нозете, како да сакаше да се увери дали ѝ се тука, и уште побрзо избега.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)