Тој едноставно сакаше тоа да биде место во кое клинците не би чувствувале потреба да се муваат 24 часа дневно.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Деловите се разделени едни од други, но исто така има и точки на поврзување и размена меѓу нив“.9 Со цел да ја исполнат оваа улога, границите мора да бидат истовремено и рестриктивни и пропустливи; мораат да бидат места на разделување, но и на поврзување и размена.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Четврто: На градот да му се врати загубеното зеленило, а зелените површини да не бидат места за паркирање на возилата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Тоа ќе биде место за собирање навечер, за средби и разговори.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
“141 141 Braco Dimitrijević, introduction to Gallery of Contemporary Art, Braco Dimitrijević (Zagreb: Gallery of Contemporary Art, no. 191, Feb 8-25, 1973). 112 Проблематизирањето на културните и материјалните вредности, конвенции и авторитети што го прави Димитријевиќ, неговото славење на важноста на обичното и занемареното, е присутно и во неговото тактичко користење на инструментите на историското сеќавање/глорификација: споменици (Дејвид Харпер, Лондон, 1972 година; Обелиск од онаа страна на историјата – 10 метарски споменик од карарски мермер во слава на 11 март, датум случајно избран од страна на случаен минувач), плакети (со натписи како што се Џон Фостер живеел тука од 1961 до 1968; Ова би можело да биде место од историско значење), бисти, улични знаци, листи на случајно избрани имиња итн., во чест на непознати личности и настани: „Сакав да направам пресврт во значењето...
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)