белее (гл.) - во (предл.)

Куќата ми белее во просторот, а главата цути среќна и пресреќна. Насмеана.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Неговите заби, тоа можат само неговите заби, волче се белеат во темнината.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се надлетуваме со орелот И му велам, И си велам: Крвта на твоите нокти Е одглас на стадо јагниња Што се белее во ноќта И се вселува под кожата на векот.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)