— Теслим, бре ќелешковци ниедни, ако сакате главите да и спасите! — се провикна Толе и ја испразни својата куса манлихерка кон калето отакде пукаа мамзерите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Нему му беше сеедно кој ќе седне на него — само да го турне агата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Дали обесен на ат пазар или застрелан овде во ниското одајче, сега нему му беше сеедно.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Само на рускиот конзул од Битола ќе се предадеме, кога веќе вие не си го држите зборот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Иако минуваше низ вратоломни свиоци, коридори од снег и замрзнати автостради, тоа како да му беше сеедно.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Не дека ми беше сеедно.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Немаше време ни да прашува од што очигледно му беше сеедно.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Ми беше сеедно, ги држев твоите колкови додека песокот ни се ладеше по кожата.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Тонеа заедно со нив во чад, крцкаво морморење и не видоа, иако, можеби, ќе им беше сеедно: Мирон липаше со забуцнати прсти в коса; неговите лути солзи имаа еден пат- се збираа на врв тапиот нос.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ми беше симпатичен тој нејзин гнев, иако не ми беше сеедно што таа сметала дека мојата љубов кон неа ќе ѝ олесни завршување на една партиска задача!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Сега знае каде се наоѓал тогаш, тогаш му беше сеедно.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Знаеше дека таа доаѓа кај него откај другиот и оди кај другиот откај него, и веќе не му беше сеедно, и знаеше дека болката не е само во очникот на лавот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Нему му беше сеедно. Отпосле сфатив.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Сега, додека самјакот заминуваше зад сртот, сиот обвиткан во виулицата, што се развитлуваше на сите страни, половината црвена од крвта, беше сеедно дали само го видел, или пак го удрил, бидејќи оној веќе не му даде време уште еднаш да фрли и одвеа натаму, нему и дрвјата како да му се поттргнуваа да му направат пат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Му беше сеедно исто како што му беше сеедно кога рече дека може да дојде ваму сам, кога се согласи да дојде и да остане тука сам, исто онака како што му беше сеедно додека чекореше сиот поминат ден напред по неразгазената белина на снегот и кога не се погрижи ниеднаш дали оние двајца продолжуваат да идат по него и дали им е ним полесно да чекорат по разгазената трага.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Не му беше сеедно каде оди.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Не и беше сеедно.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Устата му се чепотеше до ушите, откривајќи ги нималку детските челусти; и беше чудно што лешот има толку подвижна, жизнерадосна уста; клемпавите уши му се зацрвенија од приливот на претходно исцицаната крв; лиценцето го беше подигнал угоре, кон Бога; неживите очиња ги затвори и пееше внимателно, со труд, дури мртвите жили на вратот му отекоа.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Беше нејасно што пее; се чинеше, советски песни; но зарем тоа не беше сеедно?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Чуварот ги виде, а за нас беше сеедно каква беше причината.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Нејзе и беше сеедно дали ќе ја викаат Митро или Мигар: дали ќе има Рифат-бег на село или Арслан-бег во градот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Но на Грдан тоа му беше сеедно, важно му беше дека сега ќе има колку за соба и леб, повеќе не бараше.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Пред покренувањето на спорот таа не преговараше со директорот, а по групното обраќање до Трудовата инспекција, од таму не беше преземено буквално ништо.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
На директорот му беше сеедно за иницираниот спор против претпријатието и тој делуваше како воопшто не е засегнат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)