бев (гл.) - пак (прил.)

Малата плоштатка беше пак полна со сликари, но со малку посетители, главно туристи. распнатите платна се довршуваа.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
По малку време се’ си беше пак мирно како и пред тоа.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Но сојузните со Бугарите словенски полчишта во очите на непријателите, т.е. на Византијците, беа пак бугарски. Значи, Византијците фатија да ги прекрстуваат Словените уште од времето на Аспаруховата орда.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Главно, сите се прехранија покрај попот во тие гладни години. А причината за сите тие блиски односи беше пак таа старата: Анѓа да биде попова снаа. ***
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А луѓето како да беа пак тука, в село.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)