бев (гл.) - неповратен (прил.)

Тонеа благо во белината, се расплинуваа во неодредени меки полусенки, малечки и залелкани во врнежот, а тој ги испраќаше сѐ додека нивните црнки не смекнаа толку многу, како да се растворија и наеднаш веќе беа неповратно исчезнати.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тој беше неповратно вплеткан во нејзината мрежа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)