Господинот Гологанов притоа секавично се присети дека кучето, пред да дојде господинот Гроздановски, беше невообичаено затаено, како во очекување на нешто.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Па дури и еден ескалатор во трговските центри, можеше да биде извинет затоа што сопнал некој трубадур.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Знаете, едно пони многу добро го знае својот јавач и не беше невообичаено што кафеавите понија на пасиштата и оние во шталите, му се потсмеваа на Семовото пони затоа што го јаваше свирач на гитара, а не некој весел, вистински каубој од глава до петици кој пцуе.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
За мене, тоа беше невообичаено.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Куќата беше изградена од камен - што беше невообичаено за околината.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)