Затоа и не беше денеска на закопот на татак си.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
20. ЈАЗИКОТ КОСКИ НЕМА, НО КОСКИТЕ ГИ КРШИ - така да беше денеска многу ќе имаше и мрши, но, еве, тој е хуман и друга функција врши: му мести коски на светот за утре да ги скрши...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Првото дејствие: еве едно вакво утро, какво што беше денеска...
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)