бев (гл.) - глув (прил.)

Се наоколу беше глуво, застанато.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Насекаде наоколу беше глуво, само лутиот ветер остро, како коса минеше над земјата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сѐ во целиот кварт, и во хотелов овде, беше глуво и јас чувствував нејасен страв.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Беше глуво сѐ наоколу, просто не можеше да се поднесува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа кршење беше глуво и бесшумно но не беше слепо.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)