Во една од последните книги на стои: „Времето кога беше вообичаено да се гордееме со нечии успеси помина. Сега единствено можеме да се гордееме со нечија пропаст.“
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Со време, откривме уште една причина зошто Мајка не прифаќаше да ја напушти својата куќа и да живее со едно од своите деца, како што беше вообичаено речиси секаде, во тие времиња на Балканот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Зајачето Шарко имаше име што не беше вообичаено за зајаците, но кожувчето толку му беше шарено, па само тоа име му прилегаше.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)