бев (гл.) - весел (прил.)

Таа вечер дома кај нас беше весело како гости кога ни доаѓаа за света Петка и за други празници.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Само за миг срцето му беше весело, а во следниот миг му се згрчи во болка кога Рози се сврте и го погледна со своите тажни сини очи и го бакна во чисто избричениот образ.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Со години немало дете, се сети таа, а девојчето беше весело и живо како пиле.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тоа беше весело, проклет да бидам, нешто вистински работевме.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Се шегачевме царски, ама беше смешно, ама беше весело, луѓе!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Станот на вујкото се наоѓаше на убаво место, беше весело, пријатно...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ружје, со големиот крив нос...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Полан и неговото малечко крзнено капче...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)