Никој не можеше да допре до мојата душа и срце. Бев стегната како студен камен.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Пред Уредот се појавив на време и дотеран. Притоа, да истакнам, вратоврската толку ми беше стегната што речиси ме задушуваше.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Треба да се расплетка оној трагичен јазол во кој беше стегната неговата свест.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Под розите во една огромна рака цврсто беа стегнати две чаши и шише црвено вино.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)