Ова беше специфичен, и повеќе или помалку доминантен жанр во кинематографијата на бившата наша татковина. Обично се даваа пред државни празници.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
„Ми се чини дека фигурата на интелектуалецот беше специфична конструкција во која отсекогаш постоеше еден илузорен момент, од кој никогаш не се ослободивме.“
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Таа е виртуалното место на распадот на критичката мисла, привилегираниот простор на неговата одложена смрт.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
А Лења беше специфичен.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Таа беше специфична по обликот: одгоре течеше водата, одотворениот чеп на едно големо дрвено буре, паѓаше во една глинена врчва, жуборејќи сѐ додека не ја наполни.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)