бев (гл.) - сончев (прид.)

Иако денот беше сончев, Едо не виде ни жив човек.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ирена во својот свет Денот во градот беше сончев.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Беше еден лилав септемвриски ден, за другите тој секако беше сончев и чист, доѕидуваа некакво банкарско здание во Букурешт, беше на највисокото скеле, остануваа уште неколку реда тули до чатијата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тој ден не беше сончев. Ништо не ја прекина ноќта која му претходеше.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)