бев (гл.) - скршен (прид.)

Беше ранета во колкот и нозете и беа скршени.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
За волја на вистината, и клавирот беше скршен.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
За среќа, му беше скршена само десната рака, бидејќи главата успеа навремено да ја тргне.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Беше скршен. Во затворот му однесов книга од некој Вацлав, од некој Чех, Хавел, а тој ме правеше луда.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Едниот од браќата, незадоволен од незавршената ноќ, трипати едно подруго се охрабри: три чаши беа скршени крај нивните нозе.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Во огромната челуст на тишината невратно се губеа притаени пцости, злокобно тропање на некакво железо, неразбирлив шепот и сѐ што не се слушаше, и сето она што сивите луѓе, го носеа под грло, зашто 'рбетникот на големиот организам на колоната беше скршен.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Обично им беше скршен хитинскиот оклоп.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Имавме голем ќуп со масло за цела зима. Беше скршен во безброј невидливи парченца.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Повторно бев и кај Мајкиното прво враќање во родната земја, кога и таа беше скршена длабоко во душата, од нешто за коешто не сакаше да ни зборува до крајот на животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)