Патот кон Америка беше постојана семејна дестинација.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Бидејќи болката не беше постојана, можеше цврсто да ја измачува цел мизерен ден, или само неколку часа, никогаш не беше толку безмилосна за да биде и неподнослива.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Како и судбината на Татковиот живот да беше постојана граница која му ја оставаше во наследство и на самото семејство, а Мајка бараше постојано излез од неа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Пресиите кон синот и мажот беа постојани.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ова беше постојаниот рефрен во нејзиниот живот, обично тивко изговорен, а најчесто и зачуван во себе.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Првин ми се обрати мене, небаре јас му бев постојана цел: - Не го симнувате погледот од бункерите?!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Ние, децата, во тоа бевме постојани сведоци, но и соучесници.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)