Дури сега командата на ДАГ ја виде опасноста и нареди офицерската школа, составена од петстотини курсанти, која е во резерва и со седиште во селото Брезница, со трчање да оди на помош на 102 бригада во чиј состав беа постари мажи и голем број инвалиди.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Беше постар отколку што мислеше Винстон; имаше можеби четириесет и осум или педесет години.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Жената на Виктор, Суада, остана во Крушица, село на падините од јужната страна на Бабуна, да ги гледа своите три ќерки Сања, Лејла и Вера, со помош на синот Стерјо кој од највозрасната, седумнаесетгодишната сестра Сања, беше постар цели десет години.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ратко беше постар од Најдо, но се знаеја.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Имавме некоја бледа претстава дека за многумина геј-мажи што од нас беа постари десетина-дваесетина години да се биде геј имало некаква врска со сакањето бродвејски мјузикли или со слушањето песнички од мјузикли и љубовни жалопојки или со Џуди Гарланд или со свирење пијано, со носење пуфкави џемперчиња, пивкање коктели, павкање цигари и со меѓусебно обраќање со „жено“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во најголем број беа постари читателки, постојани гости на библиотеката.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Но, за среќа, преовлада логиката на постоењето на Европската унија, големата надеж за смирување на страстите на Балканот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Само забележуваше дека во слободното време, додека се моткаше во неговото ателје, се плетка во работата на неговите помошници, кои беа постари од него за цел образован степен.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Не бев постар од пет години, но и денес се сеќавам како тогаш тој малечок човек се советува себе си додека се наоѓаше во смртна опасност дека ако успее да застане на нозе и ако продолжи да оди напред сигурно многу брзо ќе излезе на другиот брег на ѓолот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Пред тоа чекореше како млада жена, одеше секој ден кај пријателките (од некои од нив беше постара половина век) да играат карти, еднаш неделно одеше во кино, и не пропушташе ниту една театарска премиера.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога низ Виена забрмчеа првите автомобили, на брат ми, кој одбиваше да научи да вози, му рече полу во шега, полу – сериозно: „Мој златен Зиги, купи ми автомобил, јас ќе научам да возам.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Проучувајќи го хармоничниот пат на јагулите, кој беше постар и од постоењето на човекот, Татко се соочуваше со вистината за неговиот отклон од правиот пат во природата.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Тоа беше постар граѓанин, во службеничка облека и неговата појава можеше да се објасни само со присуството на дрвената билетарница што беше затскриена во честакот од неколку стројно израснати кипариси што во темнината потсетуваа на вистински чувари.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Сите беа постари и полека се движеа по полутемниот двор како да се слики од сон.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- „Се надевам дека овде има телефон“ -рече Марија. - „Секако“ -ѝ рече жената. - „Таму ќе ви покажат“.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Потоа, сопственикот како тужена странка, пред судот повика и двајца сведоци кои во тој момент беа вработени во неговата компанија, но овој пат тоа беа постари работници кои беа пријавени во АВРМ и беа на повисоки надзорни позиции – кои под притисок или можеби и со согласност, бидејќи се директно зависни од сопственикот за својата материјална состојба, сведочат против младиот Јакшиќ кој критичниот и кобен ден кога се случи несреќата, во име на пожртвуваноста за доброто на фирмата, а со цел „работата да не трпи“, изгуби најмногу од сите.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Сексуално експериментираа. Корисно е да се види дека битниците беа постари од биверсите. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 36
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во четириесеттите, кога битниците беа меѓу три и осум години стари, нивни домашни медиуми беа радиото, филмовите, плочите, книгите.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)