На челото имаше помалку бори одошто грижи, но не изгледаше помлад, зашто носеше долга брада која му даваше изглед на рабин, иако беше обичен шивач на облека според западната мода и почитуван член на чаршијата.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Жилите на слепочниците му се затегнаа. Во главата почна да го чувствува пулсирањето на стравот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Колку сака да беше обичен човек. Сака ли?
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Јован беше обичен крадач — разбивач на визби, од каде дигаше се што ќе може да понесе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Псалтир Палигоров беше обична вејка, пред бесот на директорот Донски, која лесно можеше да одлета низ ширум отворениот прозорец и да го снема засекогаш од Архивот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
- Зарем не сфати дека знам сосема малку за незгодата што го снајде Иван?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И она што ми се чинеше најбитно, мајка ми не се ни обиде да ги поведе луѓето кон некоја друга поинаква вистина.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- И самиот на моменти и се исчудував на мојата упорност и претприемчивост.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Или сите овие претпоставки беа обични самозалажувања бидејќи изгледа токму Даскалов отстојуваше овде, а јас бев оној отскитаниот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За мајка ми искажаните сомненија од страна на оние што ја познаваа но и на оние што таа не ги познаваше, беа сосема нормални, а изведените пресметувања и предвидувања, во врска со очинството на нејзиниот син, иако најчесто беа обични подметнувања, нејзе воопшто не и пречеа.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Јас го реков тоа, или ти му се обрати токму со овие зборови на оној силен состав од умни партијски глави на состанокот што беше свикан со една единствена цел јавно да бидам кастриран?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Па сепак за мене тоа беше обична игра - реков.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А аферите што ми ги припишуваа беа обични чадни скалила по кои се обидуваше моето машко его да се покачи барем малку повисоко над другите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Всушност зборовите што втасаа од некаде ми открија дека тој сепак се наоѓа во собата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А за неговите изгледи не знам речиси ништо.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Четири години пред Фројд да ја забележи и да ја опише генеричката верзија на неговата „семејна романса“ – фантазијата на детето дека оние што го одгледуваат не му се вистински родители и дека вистинските луѓе му се од поблагороден и пораскошен свет од оној на неговото наводно семејство – Вила Катер веќе имала дијагностицирано таков геј-случај кај Пол.257
Раскажувачот на Катер ни кажува дека штом Пол допатувал во Њујорк и си се сместил во Волдорф, мошне бргу почнал „да се сомнева во вистинитоста на своето минато“.
Знаел ли тој некогаш за место по име улица Корделија, каде што окапани деловни луѓе го фаќале утринскиот превоз?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
За Пол таквите беа обични шрафчиња во машина – да ти се згади од такви мажи, со детскине измитарени влакна што секогаш им висат на капутине и со алиштана што им баздат на готвено.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Овој човек беше обичен човек, богобојажлив, задуман, загрижен, наоколу шеесетина години.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Тоа не беше обичен бик или, просто речено, обичен добиток.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Инаку беше обичен борец. Загина првите денови од војната.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Но, тоа не беше обичен брег.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ова не беше обичен плач, во него како да имаше порака и прашално зошто. Зошто? Зошто?
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Црквичката која се наоѓаше до езерцето не беше обична.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Допирот и стисокот не беше обичен. Истото ова чувство на мекост ја потсети Ивона на допирот на Викторовата рака. Истата збунувачка топлина и мекост.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Таков си беше картагинецот Раиз! Врсникот на Бургиба. Носеше кралско име, име на водач, а беше обичен човек.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но беа обична имитација на неговиот поранешен стил и чудно безживотни и неубедливи преџвакувања на стари теми - за жителите на бедните делови од градот, за изгладнети деца, за улични борби, за капиталисти во цилиндри - изгледа дека дури и на барикадите капиталистите ги задржувале цилиндрите на главите - еден бескраен, безнадежен напор за враќање во минатото.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
За среќа, моменталната работа со која беше ангажиран беше обична рутина, исправање на една долга низа бројки која не бараше големо внимание.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Мнозинството од нив беа обични криминалци, но имаше и неколкумина политички затвореници.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Пред да го донесат тука, го беа одвеле на едно друго место, кое мора да беше обичен затвор, или место за привремено притворање што го употребуваа патролите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Јас се сеќавам на лимоните“, рече Винстон. „Во педесеттите тие беа обична работа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Нивното прво водење љубов беше обичен чин на волја. Но по вториот пат беше поинаку.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но, тие пожолтени листови на сите страни од татковата библиотека, не беа обични, подјадувани од времето, туку беа безброј животи на луѓе, семејства, генерации, фисови, народ.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
А за него сите настани следени од тешкотиите што идеа со нив беа обични незгоди и недоразбирања.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Притоа располагам и со оној неодминлив факт, дека исчезнувањето на братучедот Благоја беше обична заблуда. Една погрешно пренесена вест.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ние што пророкуваме да не биде убаво многу Туку само толку колку за да оздравиме - Бевме обични луѓе.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Хичкок: Градина на задоволството беше обична нарачка, но во него влијанието на американскиот филм беше очигледно.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Хичкок: „За Бројот тринаесет ме убеди жената-пропагандист во компанијата „Фејмоус Плејерс Ласки”, која во мене откри нешто и пред да почнам да се занимавам со пишување на сценарија или со правење сценографија, значи тогаш кога бев обичен млад човек во одделението за изработка на натписи.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Мене ми се нема доверено но јас мислам оти таа нејзина молба беше знак на слабост.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А она со храната, тоа беше обичен повик за помош.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Алберт Ајнштајн, младиот службеник во Патентниот завод, упорно зјапаше во сончевите зраци надевајќи се дека така полесно ќе ги спознае мислите на Бога, оти се друго беше обична дребулија.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Тоа не беше обичен санитарен чин.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Но, уште поизненадувачки беше типот на мрза од која страдаше У. (Може да се каже дека другите повеќе патеа од нејзината мрза.) Тоа не беше обична, туку заразна мрза.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Да беше обична, ќе траеше само оние протоколарни три дена.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Кога ќе се сетам дека пред година дена бев обичен дебармаалец, без работа, без перспектива и кога ќе се споредам со ова што сум денес гледам каков напредок сум постигнал.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Се гледаше на прв поглед дека не беше обичен рецепционер, човек од хотелиерската професија.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
- Што го мешате Бајрон во оваа историја. Тој беше обичен авантурист! Ајде да видиме што ни смислил тој?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Впрочем, можеше лесно да се насети, колку и тоа вешто да го сокриваше, дека не беше обичен рецепционер.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Златната праска пак си беше обична праска, цвеќињата пак беа само цвеќиња.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)