Првите денови, првите месеци, му беа најтешки на Богдана.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Првата недела од моето опоравување беше најтешка.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
За мене тоа беа најтешките, најопасните години.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тоа беше најтешкиот ден, а сепак, најисполнет со љубов.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Веќе во почетокот на педесетите политичките превирања и колонијалното општество ми станаа неподносливи).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Мајкините солзи беа најтешките капки на судбината кои таа, по цена на силно внатрешно страдање, ги задржуваше потиснати длабоко во себе, во својата мајчинска суштина, како силни знаци на страдањето и на издржливоста, со крајна цел да се одбрани семејството, како тивка победа над поразот на кој бевме осудени во егзил.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Вечерните часови ѝ беа најтешки на Марија.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)