Го беше поткопала бетонскиот јаз што ја носеше водата до централата.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Усните ѝ беа надојдени како тесто за размесување.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Маркова Река беше надојдена од планинските води, откај Китка.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Облаците не беа кренати од Плачковица, а Брегалница уште беше надојдена и матна.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Во едно парче“, рече Ирецот МекКој сигурен дека е ова најсмешното што во животот му паднало на памет, но сепак смета што поради оваа досетка му беше надојдена му замрзна во грлото – Су го погледна како со игли вперени во неговите очи и змиски му испиште: „Кучкин сине!“ му рече.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Тоа мартовско попладне Тиса беше надојдена.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)