Оние што беа влезени на главната врата, од новинарството потоа одеа во политиката, низ дипломатијата, по факултетите - а тој остануваше во осиното гнездо на приземниот хумор, од кој се хранеше простиот свет. Бројните соработници беа надворешни хонорарци, во прв ред хумористите собрани околу нивниот повремен весник, а потоа и различни дописници од земјата што се јавуваа со свои шеги и идеи.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
ХИВ/Сидата никако не беше внатрешната вистина на машката хомосексуалност, не беше надворешниот и видлив знак за внатрешна и духовна болест, не беше казната за геј-гревот и за геј-злосторот, не беше тоа што сме си го барале.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)