бев (гл.) - згоден (прид.)

Тогаш ќе му го исперев газот, па ќе го „опичев“. Беше тоа многу слатко. А и тој беше згодно момче.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Следната на која ѝ телефонирав, беше згодната малечка артистка, чие витко тело, стегнато во мини маички и хулахопки, отсекогаш ми будеше најгрешни мисли и замисли.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но и нему му беше згодна работичката.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Третиот беше згодно место да се потанцува, ако така се чувствуваш.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Колку беше згодна кога ја запознав, колку е млитава и досадна сега“, си мислеше, возбудено очекувајќи го повикот од Агенцијата.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Тој беше згоден, силен, умен, надарен за уметност и полн со физичка издржливост; беше виртуоз и на перо, и на разбој; не знам зошто се вљуби во мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)