И знаев дека под зградата во која живеев беше закопан градот на детството од времето на козите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Црниот облак под којшто беше закопан градот најзастрашувачки делуваше со тоа што лежеше во апсолутно мирување, налик на заспан џин, мирување во коешто џинот налегнуваше врз самиот себеси така станувајќи сè погуст и позастрашувачки.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ќешке со пушка да бев убиен, мајче, и тамо да бев умрен, во нашите гробишта да бев закопан, за ти, мајко да ми идеш на гробот да ми палиш свеќа и да ми раздаваш задужбина!
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ами тука, мајко, во оваа пустелија ќе умрам и орли, врани, месата ќе ми 'и јадат.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ќешке со пушка да бев убиен, мајче, и тамо да бев умрен, во нашите гробишта да бев закопан за ти, мајко, да ми палиш свеќа и да ми раздаиш задужбина.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)