бев (гл.) - заклучен (прид.)

Тој трепет, кој толку многу го посакуваше, како да беше заклучен од некого на некое скришно место.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во висока стаклена витрина ги гледав Балзак, Хемингвеј и Достоевски и се обидував да ја отворам. Беше заклучена.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Ах, проклет Наќо... - се возбуди и калуѓерот и почнаа обајцата да трчаат кон Наќо кој веќе влезе во просторијата која имаше излез и кон другиот двор накај шталите, но вратата беше заклучена.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Бараките уште не беа заклучени од ноќната стража.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вратата не беше заклучана. Како што предвидував и тројцата седеа на софата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Впрочем затекнатата состојба во собата на Мирко Бунде беше онаква како што веќе ја опишав.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Веќе стоев пред вратата. Беше заклучена и ѕвонев.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Трајче тропна на вратата. Беше заклучена. Го врза коњчето и викна неколкупати. Никој не се јави.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)