Овој детал ќе беше заборавен ако по два дена не се случеше нешто кое ги надмина границите на пристојноста, особено во однесувањето кон претпоставен во нашата служба.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Зошто тие кои беа заборавени постанаа вечност, а тие кои очајно ја посакуваа вечноста беа засекогаш избришани од срцето на универзумот...
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Еднаш кога Мил остана цела ноќ во лабораторијата и не дојде на спиење, Богуле го заобиколи коритото со вода што му го стави мајка му, и низ прозорецот кој беше заборавен да се затвори со рајберот однадвор, започна да се спушта по јаболкницата, но се слизна на влажните гранки и падна.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Архивот за него беше заборавен. Тешко се враќаше на минатото.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Беше тоа еден од оние моменти на помирување, кога упорниот глад во стомакот беше заборавен и кога неговата некогашна љубов беше привремено одново оживеана.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)