бев (гл.) - грд (прид.)

„Јана. Многу млада умре кутрата. Немажена, ако се омажеше...“ „Да не беше грда?“ рече авторот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Имаше и лице, и од, и става, речиси се што им ги зголемува очите и им ги раздвижува 'рнките на сладокусците.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А беа можеби неискрени па дури и невистинити бидејќи, морам да признаам, Таша не беше грда жена.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тодора не куцаше, но беше грда - една од причините што татко ѝ, стариот папуџија Јосиф, толку бргу реши да ѝ го стави огламникот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
У тој момент каубојски и неочекувано од врата влезе неповторливиот Гоцка Арнауда облечен у неговата најнова лепршава кошуља со палми која сигурно кошташе колку моето реновирано купатило, но затоа беше грда ко вилицата од баба ми кога лебди у чаша со вода.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Речиси сите луѓе во неа беа грди, и ќе беа грди дури и да беа облечени поинаку, а не во униформните сини комбинезони.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)