бев (гл.) - вреден (прид.)

Беа сиромашни: Земанек се трудеше и да работи (покрај училиштето), па често одеше да помага во една кафеана; му даваа по некој денар, а тој беше вреден и со ноќи остануваше на работа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И така само израснуваше тоа во него, грижливо криено и придушувано од неговите рачички, што беа вредни, но веќе и премногу обрастени и заплеткани во коровот на тоа проклетство; се вкоренуваше тоа темелно во него низ сончевите денови на едно цело лето; деновите остануваа лилави и без никаква виделина за ова старче високо на скелињата горе, дури не стаса и до соништата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Да беше вредна ќе успееше да го задржиш и својот прв маж.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но Буба беше вредна и нејзините сандачиња пак беа преполни.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Ние бевме веќе израснати и не ни требаше многу таа жена, но сепак таа си беше вредна како домаќинка и беше многу културна жена.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Роса и момите преку денот беа вредни.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Томето на работа беше вредна, услужлива и ефективна.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)