бев (гл.) - весел (прид.)

Требваше и виде колку беа весели, стреќни и полни со борбен елан.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тој беше весел и уште од вратата викна: - Имам три карти за кино! Пригответе се, одиме веднаш!
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
А и Џив беше весел и пријатен врабец.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Првите денови после моето враќање од Парис бев весела и среќна, ми се чинеше ќе полетам.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Беше зол и беше вепар, но беше весел.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Секогаш на тоа мислеше, во сите тревоги: кога неговите се мачеа и кога беа весели.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Кога ги здогледа, забележа дека Билјана е целата насмеана, но Мирко не беше весел.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Доволно беше нему да му студи и ние мораше да бидеме топло облечени, дур иако е лето!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Беа весели и расположени. Среќни! Јас дипломирав. Татјана се омажи. Липата ја исекоа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Гласот на мајка ми беше весел кога раговаравме и јас морав да ја прашам, секој пат кога ќе ја чуев, дали ѝ е жал за дедо и дали е тажна.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Бричењето, на времето, си беше весела и распеана подготовка за нов љубовен состанок.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Утринава, бричејќи се, два милиметри под кожа, ја најдов смислата на старата мајкина реченица.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
- Да не беше весел? Можеби пееше? - пак прашувам. - Не. - Тогаш плачеше ли? - Не.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)