бев (гл.) - ваков (прид.)

КУРТА: Не беше ваков…
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Го чешла и го залижува.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Рака на срце мали, но и тие беа вакви.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во главава прелистувам, дали од секогаш бев ваков меланхолик од тешка категорија.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Не беше ваков!...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Не. Сите мислат така, а јас бев ваков и постапив вака, иако и јас многу често не сум воодушевен од себе си ваков.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога би бил на нивно место тој сигурно не би можел да погледне в очи на човека и целото време би молчел, но кај нив тоа беше вакво и тој тука не може да измени ништо.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Леле, ама ви е средена визбата!“ се почуди Влатко.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Кога велам визба, мислам сѐ нешто ветво нафрлано без ред.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Никогаш не сум помислувал на тоа“, му реков, „зашто откако паметам нашата визба секогаш беше ваква средена, варосана.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Ами и ти не беше ваква, ѝ велам јас на Стојна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А и Стојна не е тоа што беше. - Мори, не беше ваква, ми вели Стојна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)