Просто е смешно како човекот наоѓа решение за своите проблеми!
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Толку многу снимавме што воопшто не се ни трудевме на секој од нив да му смислиме име.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Моите пријатели навраќаа до мене и се врткаа пред камерата и беа ѕвезди на попладневното снимање.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој не беше ѕвезда, но имаше потреба од таков статус на масата за ручек.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Дури и кога излезе од гробот и седна на соседната плоча, речиси ништо не чувствуваше: неговите движења беа станале тромави.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Сè наоколу беше променето и, едновремено, беше исто; две ѕвезди светкаа право врз него низ велот на пространството; но дали тоа беа ѕвезди?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Прашуваа: „Герасиме, синовите на царот Сонце и царицата Месечина беа ѕвезди, нели?“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Бараа Герасим од Побожјане да раскажува за царски синови и старовремски левенти што со топузи кршеле ѓаволски рогови и прескокнувале со долгоноги бегири огнени реки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Неговата љубена во сонот беше ѕвезда што свети и грее, се разбира, ѕвезда во облик на мала топка сало. (Сонувајќи, Ќ не сфаќаше како таа не се топи од сопствената топлина.) Додека траеше сонот, Ќ го празнеше целиот фрижидер и потоа провалуваше во најблискиот фитнес-клуб за да трча на подвижна лента.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)