бев (гл.) - ум (имн.)

Ова е сега ваше, им рекоа на браќата а тие несреќни зашто не знаеја што да чинат со сето тоа; беа раце, беа нозе, беа срце: не беа ум.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Не беа ум и сепак здраво умуваа - ако постои нашиот бог нека ни го докаже тоа со свои чуда. „Оставете“, им рече. „Треба да патуваме.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Каде ви беше умот бре, анатемњаци, кога го сторивте ова!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Кај ти беше умот, мајка си или што си?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А вие сте се истегнале па дури до чорбаџи Теодос. Море, ќе ве испружам на земја па секому пет по дваесет и пет! (Го дига бастумот.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- Е, мој Псалтире - му се обраќаше директорот, сега со посмирен, но и натаму со ироничен тон - кај ви беше умот?
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
- Имам доверба во Бреза, таа е толку сериозна и снаодлива, толку сум сигурна кога е Дена со неа – се правдаше тетка Оце.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кај ти беа очите, кај ти беше умот?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)