бев (гл.) - старец (имн.)

Ѓ многу се натажи. А не би требало. Тој беше старец. Импотентен старец.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Тој човек беше старецот Дуко. Често му се случуваше по цели часови да мисли со зборовите на Дуко.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)