бев (гл.) - пријател (имн.)

— Аир ефендум, ошче за кумити сме ние старите. Не гледате, едната нога веќе ни е во гробот, — му се испушти на стариот Главчета кој ги беше фатил 99те и ѝ се надеваше на стотата, која сигурно ќе ја фатеше ако не беше пријателот Арслан.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Главче почна да се правда дека тој од дома не може да излезе, а камо ли кумитлак да брка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Имаа повикано преку 700 гости меѓу кои и видни личности од џет сметот што беа пријатели со нејзиното семејство.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тој беше мачителот, тој беше заштитникот, тој беше инквизиторот, тој беше пријателот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И тројцата родени во времето на Отоманската Османската Империја, може да се рече, беа пријатели по судбина.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Да не ти бев пријател сега каде ќе завршеше работата.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Гибсон и Стерлинг веќе беа пријатели, а и другите писатели не си беа туѓи еден на друг: Лу Шинер, Стерлинговата десна рака во „Евтина Вистина” кој се нарекува „Сју Деним”, Руди Ракер, Xон Ширли, Пет Кедиган, Ричард Кедри и други, вклучувајќи ме мене.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
„Јас му бев пријател на Еда“, насмеано излажа авторот и додаде: „Во детството...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Јас таму, во Свети Николе, бев пријател со тој шефот на железничката станица во Овче Поле.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Испија по една чаша шампањско, направија неколку слики на расположени и поднапиени мажи и жени како играат на домашни шлагери од осумдесетите, каснаа едно – две зелничиња со коприви и ... двајцата, сепак доволно долго и добро се познаваа и беа пријатели.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Бевме пријатели и сакав да бидам уверлив на еден начин да го ослободам од присокриениот очај, за мене не толку разбирлив, далечен.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Беа пијани, разграштени - едниот во темна фанела, без своето темнозелено палто. Сега беа пријатели.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Цветан му беше пријател на Никифор и ме чуваше ко свое дете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Отиде до таму што на својот долгогодишен соработник Питер Тали, со кого беше пријател дваесет години, му смисли ваков наслов за некрологот во Сандеј стар обзервер: „Ќудливата кучка цркна од сида“.170 Оваа решителност да се третира како смешно она што неспорно е траорно не е некакво универзално обележје на реакциите на геј-мажите кон ХИВ/сидата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Замислено продолжи, со разблажен израз на лицето: - Со вашиот претседател Тито бевме пријатели.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ти бев пријател, веќе не. Што се случи, каде отиде?
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Татко ми безгранично го сакаше и почитуваше Чанга, тој беше пријателот на неговиот живот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Да беше Цветан Дримски член на Партијата сè ќе беше подруго. Ќе беа пријатели.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)