бев (гл.) - израз (имн.)

Во историјата на американската музика, експерименталниот стил е првиот автономен музички правец кој немаше за пример некој од идеалите на класичната или поновата западноевропска уметност, ниту пак, наспроти тоа, беше израз на етничката или националната еманципација.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сериозно мислев дека типот е талентиран. во следната Маргина: Журките со Велвет Андерграунд во Фектори. избор и превод: Игор Ангелков 170 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Концептот на експериментална музика настана во почетокот на пе­десетите години, пред сѐ, благодарејќи на заедничката работа и делу­вање на четирите композитори - Ерл Браун, Мортон Фелдман, Кристијан Волф и Џон Кејџ - со кои потесно соработуваше и пијанистот Дејвид Тјудор.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ричард Костеланец Џон Кејџ (1970) Кејџ (2) Имагинативна конструкција Кејџовото творештво може да се набљудува како процес на постапни промени и иновации настанати како резултат на специфичното музичко-мислено занимавање. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 171
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Благ беше изразот на лицето на Чапаев, веројатно за да ја зголеминапнатоста во Татковата душа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Прстот во устата на продавачката беше израз на чудење.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но она што најмногу го погоди Винстон беше изразот на беспомошен ужас на посивеното лице на жената.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Иако со Сања се сретна само еднаш, за него таа беше љубовница, и тој збор и помислата за неа беа израз на присноста негова кон отсутното што толку многу го сакаше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Јас знаев дека нејзината сериозност не беше израз на нејзините чувства, туку на нејзините убедувања и тоа беше она што ме стаписа, ми ја затвори устатата и ми ја спушти главата пред неа како челото да ми беше прелиено со тежок калај.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тоа го почувствува Ема и за миг ѝ ја врати самодовербата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Вториот дел што содржеше мал број записи направени од Едо синот и беа општо земено поинтересни, прво, поради тоа што беа писмено напишани, второ, што беа на едно поосмислено рамниште и, трето, за авторот посебно интересно,што беа израз на потреба да бидат направени, факт во кој авторот откриваше писател.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)