Тој беше господарот на тајниот простор во амбасадата. Од таму со часови не излегуваше.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Едниот од нив, поубаво облечениот, беше господарот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Иако порано им бев господар на соништата, заспав без сон.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Тој беше господар, а кај господарите беше и оревот и каменот!
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во тој миг веќе не бев господар на своите мисли и не знам како сум ја спуштил дигнатата секира.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Таму утрата и деновите имаа едно име – вечен мрак, во кој сончевата светлина беше само спомен и сеќавање на едно блиско минато.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)