бев (гл.) - вечна (имн.)

Паркот зад Градскиот стадион беше вечна зеленоцветна оаза.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се бореше во градината на Картагина лошите тревки да не преовладаат над добрите. Во Картагина битката беше вечна. До самото цветје.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За Александар, - Зоран Илиевски или Зоки, Зоц, Зоче, Зоро, Зоранче,кој како милува, беше вечна енигма.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)