Небеска може и без вода, беше рекле, ако треба може и без дишење, беше ми ти рекле.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А тоа беа мигови кога најмногу си кажуваа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И после пак ќе почне да се искачува и од златна лажица ќе срка, беше ми ти рекол.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сега бев двојно столчена, еднаш од предавството на Борко во животот кон мене, зашто никогаш не беше ми кажал за таа своја тајна, а сега и од неможноста да го објаснам апсењето на Симона, под обвинение, јасно, за ширење на лажни вести и непријателска пропаганда против државата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)