Беше маѓепсан и загледан, останувајќи свесен само за онаа прва вистински сетена болка на гладот во својот стомак, чиешто превиткување го престегна како исквасен ремен и го згрчи.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Толку се стаписа што само присторе: - Господи, - си рече по француски и неколку моменти како да беше маѓепсан.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)