бев (гл.) - има (гл.)

И тоа беше имале на програмата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
– „Тие луѓе се штрковите наши што ни идат овде, браќа, им рекол; тамо во градот кај што бев има два извора: во едниот да се искапеш ќе се сториш штрк, а во другиот да се искапеш, да се сториш човек.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Ако секогаш бев имал добар сон никогаш не ќе имав напишано ниту еден ред.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
За правината Божја да излезит најаве, близу кај што го исврлило морето детето, беше имало една пештера кајшто си лежела една срна и чула оти плачело детето, та рипнала и пошла по гласот да видит што е.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
„Дејди пуста сиромаштија моја - рекол сиромајот. - Да бев имал к'смет, не ќе дојдев на овој ал, што да не сеќаам оти срп носам на рамо!“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Среќа за неверување беше имал Гојко, ама пак беше несреќен човекот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Од лошите ветрои, беше дотерале талазите една гемија до таа ада.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)