Каква глума, кога опасноста беше внатре, само триесетина секунди по затворањето. Бевме наполно сами!
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Стоев сред салата, чувствувајќи се едновремено глупаво и беспомошно како овој дамнешен ден пред 26 или 27 години кога бев заврзан Команч во подрумот на зградата на „Бетон“.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)