бев (гл.) - двајца (бр.)

Во тој момент се осети момче од деветнасет години и да не беа двајцата старци за големо чудо сакаше да стане, да ја грабне и на грб да ја префрли преку Трибор.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На нејзе беа двајца војници со германски униформи на чии капи и еполети јасно се гледаа фашистичките кукасти крстови.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Еднаш, не така одамна, бевме двајцата: јас и мојот пријател на ручек во ресторан.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Пред куќата беа двајца, два камена, стиснати еден до друг и непроѕирни као ноќна сенка.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Сега беа двајца, над две чаши, додека од улица се слушаше дека дождот остава зад себе во олуците ѕвонлива трага.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
За неговото азно и за приходите, тука беа двајцата хазнадари, тие да се грижат.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Беа двајцата многу близу до замислената среќа што уште малку ќе настапи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Пред куќата беа двајца, два камена, стиснати еден до друг и непроѕирни како ноќна сенка.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Сега пак беа двајца гости, еден ситен, згрчен, исплашен, друг врел, понесен само од една мисла, необичен.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)