Го бараа под дрво и камен, да го фатат или да го убијат...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Непознатото битие во безобличност каква што е возможна во ноќите со издолжени сенки дури и на најмали грмушки, сенки што напоредно се протегаат од секое нешто како црни ребра на земјата, се веднело над заспаните, им се загледувало в лице, се исправало и пак продолжувало да бара под косо плеснатата поплава на месечината.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Срцето во градите му затупотело од нова возбуда. Внимателно се подисправил.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Зборуваше за некои луѓе што го бркаат, за некои луѓе што убиваат за пари, вели, ама не кажа кои се тие луѓе и што им погрешил за да го бараат под дрво и под камен.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Таа знаеше што барал под креветот но не сакаше пак да го потсетува на случката и да го срами.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)