Што сѐ не се наслушав со свои уши; плачеше пред мене Трајчеица додека ја бараше смислата на сите оние истурени како од бунар зборови.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Не можеш да се помириш со идејата
дека треба да се разубави
она кое без престан ги поместува стандардите
на убавото:
таму некаде ја бараш смислата на
уметноста.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)