бара (гл.) - помош (имн.)

„Нема вода!“, викнав кон него како да барам помош, држејќи се со едната рака цврсто за капакот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Некако како да бараше помош! Потајно! Во себе. Како да не сакаше да каже!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
А всушност се е напразно. Вртев телефони. Барав помош.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
-Многу ми е жал што морам јас да ти соопштам дека пред неколку минути вујко ти почина, ми рече тогашниот државен секретар за здравство во краткиот телефонски разговор.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Во нашето претставништво доаѓала и самата не знае колку пати за да бара помош и разбирање.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Да правиме абер и да бараме помош уште некој табур аскер.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Риба во море можеш да фатиш, та и него во оние пустињи?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Веле не одговори. Аргир беспомошно ги подаде напред рацете, како да бараше помош.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ели тешко дишеше. Одвреме-навреме ќе ги отвореше очите како да бара помош од Вера. На неколку пати викаше: тато, тато...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Потоа се слушна грозничаво смеење, нему му се придружи сув плач, по подот од собата над нас затупотија стапала тешки како копита, од едната соба до нас се слушнаа удари во ѕидот, од другата соба до нас – мумлање, од некаде доаѓаа нејасни зборови кои бараа помош, зборови кои заблагодаруваа и зборови кои негодуваа, зборови со молба за пуштање на слобода, од некаде доаѓаа човечки гласови што звучеа како клокот на вода, како животински рев, како птичји крик, гласови што звучеа како ветер низ гранки и гласови што звучеа како удар на камен од камен.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Одеднаш сѐ повторно стивна, како нешто да ги задави сите отворени грла. Тишина.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И Онисифор Проказник стана од своите кожи и веленца кога до него дојде Осип Сечковски. Плачеше и пцуеше, бараше помош од челникот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Трчаа, тие што беа будни, кон своите волиња.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тој бараше помош за својата лага, бараше само едно мало олуче, по кое ќе потече таа; а сега се потеше, кога и тоа мало олуче, што го издлаби, оној сакаше да му го одврати.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ама, бидејќи не е ниеден од нив, сите неуспеси на освојувачки план ги припишува на магиите фрлени од онаа, бившата негова („гарант ме врзала кај некој оџа“), па си бара помош и заштита кај еминентни и докажани, како оној што оди на Нова или ОБН... Милан Велики.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Имено, гледајќи како калуѓерите од различни тревки прават лекарства за себе и за селаните кои доаѓаат да бараат помош од нив, еднаш се запраша зошто бог кога ги создал луѓето не им ги открил и лекарствените тајни на билките?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Војводата го испитува, а тој молчи и бара помош со очите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Гледам нагоре, барам помош од небото, се молам. Ништо.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Психотерапијата е место каде се очекува терапевтот и учесниците да бараат објаснувања за проблемите од психолошки домен, додека пак човекот кој што бара помош од медицински практичар, објаснувањата на проблемите ги бара во физиолошкиот домен.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Теоретски беше емотивна и постојано бараше помош и поддршка од другите.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
„Како така? Зошто така?“ сѐ да знае светот сакал.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Од ужас и возбуда вселената вреснала: “Барајте помош од старо и младо, Без небесен фенер Ќе остане градот .
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
„Валла билја, бегу ефенди, ами ако дојде до тоа, ќе барам помош од гавазите, бива?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Од него бараше помош во изнаоѓање одговор на нив.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
I Дождовите деноноќно врнеа; туриваа силно, поројно; не се знаеше што е небо, што е земја: споени беа, измешани, каша; урликаа реките, потоците, трапиштата, суводолиците; влечкаа од планините чакал, гнилеж, дрвја; се разлеваше водата низ селото ги поплавуваше дворовите, куќите, плевните, ќералите, кошарите, гаждарињата, бавчите, гумната, нивјето, трлата, елиците, стоговите, листовниците - поплавуваше сѐ; туфкаа луѓето не можејќи да излезат надвор, рикаше добитокот гладен, гракчеа кокошките бегајќи сѐ повисоко на кокошарниците и плевните за да не ги зафати водата што растеше; прегладнети удираа со клуновите по гредите и ќерамидите; кучињата пливаа низ водата влечкајќи удавени животинчиња за да се нахранат; гледаа тажно луѓето од куќите, од прозорците, гледаа во водата што растеше, во дождот што непрестајно паѓаше како да се истуриваше од некои небесни мориња; овошките во градините и дворовите стрчеа со ветките над водата како давеници што бараат помош; полесните предмети: сандаци, кошови, канти, каци и разно овошје, пливаа по водата, одеа каде што ги носеа брзаците.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И секој од нив носи што му душа сака и бара помош од свети Димитрија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така, тие самите не можат да си помогнат, како што не можат да бараат помош од другите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Пристојно е да им се помогне во таква ситуација, дури и ако тоа не го сакаат, бидејќи фактот дека го одбиваат третманот може да биде еден од показателите дека се пореметени.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се погледнаа барајќи помош едно од друго и, кога се свртеа, видоа дека имале од што да се исплашат...
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тој пискаше, се бранеше, се обидуваше да бега, но тие го легнуваа на земјата; пиштеше Дуке и бараше помош. Но попусто беше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
КИРО: (Поаѓа како да ќе излезе. Застанува. Се врти.) Од мене бараш помош? Зедов на душа еден куп од вашите.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Но, во годините на жестоката блокада на наци­стичка Германија над СССР, кога претстоеше пресудната битка, Сталин бараше помош од разнебитената црква, која го одржуваше авторитетот над своите верници.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се дава команда да ги собираме мртвите другари: дојде време и од нив да бараме помош.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го криви лицето од лутина и бара помош од некаде, којзнае од каде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ние ваму водиме војна, се колеме, што се вели, а народот ни бара помош.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
За да се “осуети“ опасноста, барал помош од турскиот командант.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)