бара (гл.) - некој (зам.)

Зар на нови чевли ќе им бара некој мана!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Оттаму почнаа да ја наслушуваат надежта.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— На кого?... На тој што го имаше и досега, — на султанот, — потфрли и не сакајќи Сарафов, кој веќе беше решен да се прибере во своето гнездо во Софија, каде што го чекаше пријатен пречек на неговите работодатели и награди за успешно свршената работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Намуртени, озлојадени, загрижени, тие брзаа да се доберат до некоја колиба или трло каде што ги оставаа кременачките, косите или крклизите и бараа некој обичен, предмет — јарем, палечник, плаз, некој сноп 'ржаница да кренат на рамо и со него да си влезат в село, незабележани, оти знаеја што ги чека дома сите оние што беа им се придружиле на комитите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Туку да бараме некое чаре, да се поприбериме поблизу до границата, да видиме ќе има ли некоја надеж оттаму или да се прибираме внатре, — проговори како со туѓа уста Тренков.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се повтори оној ист разговор што го водеше Толе со дедот Волчета Мијов над Орле, со еден исклучок што не му кажа веднаш кој е, ами го матна со друго име и оди да бара некое добитче да купи по овие села.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Бојан влезе кај овците, набрзина разгледувајќи ги оние што лежеа, барајќи некое ново јагне, иако не го очекуваше, па откако не пронајде новоојагнето, истрча во тремот и ја зграпчи лопатата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Влезе во сопчето и седна на триножничето, ја зеде машата и почна да го разгрнува пепелот, барајќи некое жарче. Не најде.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Значи вие барате некоја сива трикатна зграда таму на Руга Анастас Дурсаку?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ја зеде мојата рака меѓу своите раце.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Војниците бараа некој од возрасните да оди со нив. Се пријавив.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
4. ... „Дојди да видиш кој дошол во градов,“ ми рече брат ми кога еднаш го посетив во Виенската болница.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сиот живот чувствував како нечиј поглед да го поништува моето постоење, и истовремено, барав некое суштество кое ќе ја залечи таа скршеност на моето Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Прво што му падна на ум беше помислата оти бара некоја книга напишана или не, но која има знак на реткост и мирис на дамнина.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Затоа уште во белината на тоа огревање на небото тој бараше некоја нишка, по која ќе може да го погоди она, што доаѓаше допрва.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Бараат некоја Радица која била примена за наставник во Јабука, да се јави утре на работа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Тето, те бара некој Ѓорѓе, - ја подвикна Рада тетка си, но остана во нејзина близина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Нејзините зелени очи разиграно шетаа. Бараа некои нови детали.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Бара некој пат што не се гледа, се искачува, се мачи и се одделува, се одделува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во тоа недалечно време, како и сега, луѓето во минаотото бараа некои вистини што и ден-денес не им се непознати, вистини на ловечките души. Толку.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Таа трепери, бара некој да ја слушне тежината на нејзината руинирана природа.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Миша сврти кај неа, божем да бара некој лек за децата од заушки.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Лели до овде дојде работата, да се бара некое чаре.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Да ли тој не ќе бара некоја миразџика? Којзнае!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го знајте, зет му на дедот Ѓура. Токо, јас се плаша дали ќе кандиса, сирома, оти децата му се ошче малечки, та може човекот ќе бара некоа сиромашка, да се прежени, а канонот црквени не дава преженет човек да застане на алтарот и да служи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И ние така; ќе си бараме некој калнокапец, ќе си го земеме домазет, ем ќе си го повеламе како шо сакаме, ќе нѐ слуша. Сака нејќе, ем дома ќе си седиме.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Туку ти лели си при мене, нема да те оставам овде, ќе ти барам некое чаре и ќе си одиме заедно дома.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Арно ама дуовникот други пат не бил во тој вилает, за да знае да шета сам и му рекол на анџијата за да му бара некој калауз, за да го шета по селата и по градовите.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Осеќам дека душата ми бара некој непрекинат сон.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нема поголемо понижување од тоа бившиот дечко, после сѐ, да ми бара некои пари кои неговите родители ги уплатиле за да ме запишат на факултет кој не го сакав и на кој стапнав само двапати. Кога се запишував и кога се отпишував.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)