четири (бр.) - син (прид.)

Така, дури вечерта, некогашниот железничар, татко на четири сина, го насади дрвцето на уште пресниот гроб од својот оддамна умрен Митруш.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Јас заминувам со петте ќерки и четирите сина.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Татко ми Прокопија, кого го викаат Копе, е еден од четири сина на Трајко Буколовац.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Четири сини очи се капеа едни во други.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)