Овие тројца во сѐ се угледуваа на пчелите и мравките, постојано учеа и си помагаа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Отспротива Хераклит ги подучуваше децата како од една капка се прават две џамлии и стрпливо чекаше да се ослободи маса за тројца во новоотворениот кубански ресторан.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Без ниеден збор, набрзина влегоа сите тројца во пајтонот и пајтонџијата ги сврсна бујните коњи, а овие полетаа преку начичканото уличе со аскер и разен башибозлук што се насобра да види што ќе стане и како ќе изгорат комитите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Не бу, бре кајмакам ефенди! ) — Не бу, бре бимбаши ефенди! ) — ама пајтонот одлета долу Могевите воденици и го фати за неполни три саати Битола.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Извесно време по нивното ослободување Винстон лично ги виде сите тројца во кафеаната „ Кај костенот“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И, додека сватовите ја полнеа куќата, комшиите ја полнеа улицата и се редеа по групи (кој со кого зборува и си има муабет, нели), па така, по двајца или по тројца во група, стрпливо чекаа да видат како ќе биде стокмена невестата и дали по нешто ќе се разликува, зашто мајка ѝ веќе беше раскажала по цела улица дека „ќерка ѝ ќе оди во град“ и ќе се мажи за некој што во куќата има мебел од некој што не знае како се вика (Луј ли, Муј ли, 15-ти, 16-ти... така некако).
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Иако гардистите на Мортенија или на некој што управува со неа, не беа лесни, ги носевме кон брегот на реката и ги сместувавме во дрвените чунови. – по двајца или тројца во секој чун.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Непроменлива во движењето, матицата ги повлече. Бавно и сепак сигурно ги носеше кон море на кое никогаш не ќе му го знаеме името.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Вкупно беа по тројца во џиповите и ние: Симон, јас и човекот со тракторот.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Разбрав дека се тројца во ќелијата и дека на смени ме гледаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се мачеше да најде начин да докрепи нешто, но дури сега беше сознаен дека токму вака ѝ било родено, сето ова со нив тројца во собичкава.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сега беа тројца во оваа собичка, а само по малку двајцата ќе си заминат по тој врнеж, а едниот ќе остане тука сосема сам среде таа дивина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ги има по еден, двајца, тројца во генерација.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Сите тројца во еден глас: И НИЕ ТЕ САКАМЕ!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
ГЛЕДАЈТЕ МЕ ПРАВО В ОЧИ! (Сите тројца застануваат како скаменети) ВИЕ СТЕ МОИ И ЈАС ВЕ САКАМ!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Духот: Направив деветмина да се заљубат силно во кокер-шпаниели, тројца во чивави, а 14 во зебри од зоолошката!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Грета: Прво кажи им на сите овде колку мажи и жени натера да се заљубат во камили, жирафи или зебри?!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
И покрај тоа што на вратата се повторува договорениот знак, тројца во собата заземаат позиции што не допуштаат да бидат изненадени и измамени.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)