Невидена олимпијада Се натпреваруваат тројца старци на своја олимпијада кој ќе пушти поголема брада.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Пејте, извикува Аларах и распознава во подножјето тројца старци како се искачуваат кон него.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Запејте! И запејаа: високо црвено ѕвоно што ги ниша Алпите.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
На залез на октомвриското сонце на кафе пред бистрото Le petit journale тројца старци готови за историјата.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Уште додека преминуваше преку мостот се загледа во тројцата старци на гредата под оревот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Тој беше дедо Најдо, едниот од тројцата старци – Стефан, Трандо и Најдо – кои седеа на гредата под оревот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Уште првиот ден, што во текот на неколкуте наредни денови му се потврди, му направи впечаток едниот од тројцата старци што уште првиот ден ги забележа на гредата под оревот крај реката.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Додека седеше тука, авторот здогледа отаде мостот тројца старци седнати на една дрвена греда поставена врз еден снизок камен подѕидок под еден огромен орев.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Како што подоцна утврди, тројцата старци, еден по еден, секој ден, во ова време на денот, откако ќе си замени колата со лебот и пред да дојде поштарот, доаѓаа таму на гредата на дневен поседок врз камениот подѕидок.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)